18 februari 2025
Lieve Jordi,
Het is een jaar geleden dat ik jou ontmoette.
Weliswaar op een ondenkbare verdrietige manier, zo kort na het moment dat jij in de bloei van jouw leven stond.
Wat hebben mijn broer en ik moeten slikken toen we jou voor het eerst zagen daar in het ziekenhuis, geen warmte alleen maar stilte.
Onze zorg ging direct naar jou, en we voelde de urgentie om jou zo snel mogelijk naar huis te brengen. Een tijdelijk ‘thuis’ in ons uitvaarthuis.
Het is ondenkbaar in wat voor nachtmerrie jouw ouders en broers zich bevonden, verslagen en vol met vragen.
En je mag best weten Jordi, dat ook wij allemaal een deel van die verslagenheid voelden.
De drang om antwoorden op de vragen te kunnen bieden, relativeren om het verdriet te kunnen verzachten, echter die antwoorden zijn er niet. En relativeren dat het nu is zoals het is, is eigenlijk onmogelijk voor degene die jou zo liefhebben.
Maar lieve Jordi, wat heb jij geweldige sterke ouders en broers. Deze hebben zich er zo krachtig doorheen geslagen, nog steeds.
Ik ben dankbaar dat zij mij / ons vertrouwden om hen te bij te staan in deze enorm verdrietige periode.
We hebben veel gesprekken gehad aan de keukentafel en dit ging gepaard met een lach en traan.
En met elkaar hebben we stap voor stap jouw afscheid tot een sterrenwaardig niveau getild, hulp kwam dan ook uit alle hoeken.
Jordi wat was jij enorm geliefd, ik heb het van ieder gehoord, je was een hele harde werker, hartstikke gezellig en een goede vriend voor velen. Iedereen kon op jou bouwen.
Samen met jouw vrienden van ‘t Kalkoentje uit Rhenen, de familie van Bourgonje eigenaar van Hotel-restaurant Merlet in Schoorl en jouw medestudenten van het Cas Spijkers academie hebben we op een spectaculair culinaire wijze afscheid genomen van jou.
Wat deze master chefs hebben gecreëerd in onze doorsnee keuken is echt geweldig, wat zou jij hiervan genoten hebben.
Onze beide aula’s stonden helemaal vol met alle mensen waar jij een connectie mee had. Iedereen die jij geraakt hebt in jouw veel te korte levensduur.
Met alle middelen in huis hebben we er een gedenkwaardig afscheid van gemaakt.
En hoe triest het ook is Jordi, jij staat in mijn geheugen gegrift.
Jouw afscheid gaat nog steeds in mijn gedachten mee als ik mijn dagelijkse werk verricht, en tegelijkertijd draag ik jouw familie, jouw allerliefste ouders een warm hart toe.
Zij moeten verder zonder jou, zij moeten het doen met alle mooie herinneringen aan jou.
Hoe verschrikkelijk dan ook, hun leven gaat door zonder jou.
Echter in alle opzichten was jouw afscheid ‘Michelin’ sterrenwaardig.
En ik weet nu
Dat er een engelbewaarder bestaat!
