7 november 2024
‘Na 20 jaar als uitvaartbegeleider kijk ik uit naar de volgende 20 jaar’
Opgegroeid in een omgeving waar dood geen taboe was en als kleine jongen ‘de deksel’ op m'n neus tijdens het verstoppertje spelen in de kisten bij het grafkistenbedrijf aan huis.
Een fijn huis waar ik de ruimte had om mijn interesse in computers en gitaarspelen te ontplooien.
Urenlang zat ik op mijn kamer; solderen, codes kraken, en uiteindelijk programmeren omdat ik een computer had gekocht waar geen spelletjes voor waren.
Tijdens mijn propedeuse AMBI (informatievoorziening), was er de dienstplicht, die mijn levenspad een andere wending gaf.
Naast mijn interesse voor de digitale wereld, ben ik in mijn jeugdjaren ook altijd met muziek bezig geweest.
De liefde voor het gitaarspel heb ik van mijn vader meegekregen.
Hij had meerdere gitaren in huis en maakte dagelijks muziek.
Samen in een familieband en spelen op familiefeestjes. Wat genoot ik van de verbintenis die de muziek gaf, het 'wij gevoel' op het podium en de beleving die je de mensen in de zaal mocht geven.
Nu nog steeds kan ik genieten van de momenten dat ik muziek mag maken met familie en vrienden. Meer dan eens, neemt het spelen van bepaalde muziek, mij mee naar mooie herinneringen.
Ik was 30 jaar en toen wist ik het;
‘Zou het niet mooi zijn om de begrafenisonderneming die opa Scholtus in 1955 opstartte nieuw leven in te blazen?’
Tot op de dag van vandaag heb ik geen moment spijt van deze keuze.
Ik ben ontzettend dankbaar dat ik een bijdrage kan leveren aan een afscheid.
En realiseer me dat mijn digitale kennis en muzikale achtergrond, vooral een van meerwaarde zijn in mijn dagelijkse werk.
Het mooiste aan dit vak?
De verhalen van naasten, die mij keer op keer weer raken en doen beseffen, hoe uniek ieder mens is en dat levenspaden nooit maar gewoon rechte en uitgestippelde wegen zijn. Nooit...
Geïnspireerd door de verhalen maak ik een persoonlijke fotofilm. Beelden met herinneringen en emotie en dit versterkt met de verbindende kracht van muziek.
Dankbaar dat ik op deze wijze een bijdrage mag leveren om die verhalen te vertalen.
Ik ben nog lang niet uitgeluisterd. De levensverhalen, de muziek. Het zal altijd mijn rode draad en inspiratie zijn, iedere uitvaart weer.
Ik kijk uit naar de volgende 20 jaar.
